NC-CHAPTER20[18+]
“ช่วย...ลบพี่แจ็คสันออกไปจากหัวใจของฉัน ด้วยสัมผัสของนายที...จงอิน”
“นายแน่ใจแล้วเหรอยองแจ”
จงอินถามย้ำให้แน่ใจว่าอีกฝ่ายตัดสินใจดีแล้วหรือยัง
“อื้ม ขอร้องหล่ะ ทำให้ฉันลืมเขา อื้ออ”
ยองแจร้องอื้ออึงเพราะจงอินก้มลงมอบจูบให้กับเขาอีกครั้ง ร่างสูงค่อยๆตักตวงความหอมหวานในโพรงปากบางช้าๆ
ก่อนจะถอนออกอย่างอ้อยอิง “จะ..จงอิน”
“ฉันหยุดไม่ได้แล้วนะยองแจ อย่ามาด่าฉันทีหลังล่ะ”
“พี่จงอิน...”
จงอินชะงักไป ตั้งแต่รู้จักกันยองแจไม่เคยเรียกเขาว่าพี่เลยสักครั้ง
แล้วนี่อะไร..สรรพนามออดอ้อนแบบนี้มันคืออะไรกัน
“อ้อนเหรอครับ
หืม?” เขายิ้มบางๆแล้วก้มลงประทับริมฝีปากตรงบริเวณหน้าผากบางด้วยความอ่อนโยน
“แจไม่ได้อ้อนสักหน่อย
-*-” เขาก็แค่อยากจะพูดดีๆกับคนรักของตัวเองบ้างก็เท่านั้นเอง
จงอินทำเพื่อเขามาเยอะแล้ว ถึงเวลาที่เขาจะตอบแทนบ้างแล้วหล่ะ
ถึงแม้เขาจะยังคิดถึงแจ็คสันอยู่ก็เถอะ
“นายกำลังอ้อนฉันจริงๆเหรอเนี่ย”
แทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง เขาจะเอามือแตะจมูกของยองแจเบาๆ
ทำให้คนตัวเล็กเบ้ปากแล้วลุกขึ้นนั่ง
“ชักช้าอยู่ได้! ถ้านายไม่ทำ ฉันจะเป็นคนทำเองแล้วนะ”
คนตัวเล็กดันให้จงอินลุกขึ้นมานั่งบ้างแล้วคลานขึ้นไปคร่อมเข่าอีกคนเอาไว้
ใช้ขาทั้งสองข้างเกี่ยวไปตรงหลังของร่างสูงหลังจากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นมาคล้องลำคอหนาไว้ด้วย
จงอินก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างรู้งาน
เขาค่อยๆฝากร่องรอยคิสมาร์กเอาไว้ทุกๆที่ๆริมฝีปากของเขาพาดผ่านเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของร่างตรงหน้า
เขาจะไม่มีวันปล่อยยองแจไปให้แจ็คสันอีกต่อไปแล้ว เพราะวันนี้ ตอนนี้
วินาทีนี้...ยองแจกำลังจะเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ
“ยองแจ”
เขาเงยหน้าขึ้นมาหลังจากเอาแต่สารวลกับการฝากรอยจูบบนร่างของอีกคนอยู่ตั้งนานสองนาน
“ฮึ?”
“ครั้งแรกหรือเปล่า”
“เห็นแจเป็นคนยังไงห้ะพี่”
“ก็..เผื่อแจ็คสันมันเคยทำแบบนั้นกับนายไปแล้ว”
“ไม่หรอก...ไม่เคย
แจไม่ยอมให้เขาทำ”
“เฮ้
แล้วฉันทำจะไม่เป็นไรเหรอ”
ร่างเล็กส่ายหน้าไปมาแล้วยิ้มแปลกๆออกมา
“ทำไมอ่ะ
จะไม่ทำก็ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวแจไปขอให้พี่แจ็คสันช่วยก็ได้ ^^” ยองแจทำท่าจะลุกออกไปจากขาเขา ทำให้จงอินรีบล็อกแขนยองแจเอาไว้ทันที
“เฮ้ยๆๆ
ไม่ได้นะ”
“อ้าว
จะเอายังไงกันแน่เนี่ย อ๊ะ!” ร้องออกมาด้วยความตกใจ
จงอินรีบถอดเสื้อยืดของเขาออกอย่างรวดเร็วตอนที่เขายังไม่ได้ตั้งตัว สายตาแหลมคมดุงเหยี่ยวค่อยๆไล่มองร่างกายท่อนบนของคนรักด้วยความหื่นกระหาย
“ขาวว่ะ
โคตรน่าฟัด”
ยองแจชะงัก หน้าแดงเถือกขึ้นมาทันทีที่จงอินพูดจากำกวมใส่
“แต่...”
เขาเอามือบีบหน้าท้องของยองแจ “มีพุงนะเรา ฮ่าๆๆ”
ป้าป!!!
“ก็ใช่สิ
แจมันอ้วน พี่จงอินเลยไม่รักแจแล้วใช่ไหมล่ะ” หลังจากตีไปหนึ่งป้าปก็เกิดอาการงอนขึ้นมา
ถึงอย่างนั้นจงอินก็ยังไม่หยุดขำเขาเลย ให้ตายสิ!
“โอ๋ๆๆ
มีพุงนิดหน่อยเอง ถึงนายจะอ้วนเป็นกะละมัง ฉันก็รักนายน่า”
“จริงนะ!?”
“จริงดิ
ความจริงฉันอยากให้นายอ้วนด้วยซ้ำไป คนอื่นจะได้ไม่มองแจว่าน่ารัก แล้วก็มาจีบยองแจของพี่ไงครับ
-3- ” พอพ่นอะไรหวานๆออกมาจงอินก็ทำปากจู๋ ยองแจเลยตีปากเขาไปเต็มๆด้วยความขวยเขิน
“อีกอย่างเป็นอย่างนี้ก็ดีออก
มีน้ำมีนวล ที่สำคัญนะ..นุ่มไปทั้งตัวด้วย J”
“ไอ้บ้า! -///-”
“แทนตัวเองว่า
‘แจ’ แล้วเรียกฉันว่า ‘พี่จงอิน’
ได้ไหม”
“กะ
ก็ได้” เขายกมือขึ้นมาเกาคออย่างอายๆ “แจจะเป็นของพี่จงอินครับ”
“มันไม่ใช่แค่นั้นหรอกนะยองแจ
ถ้านายเป็นของฉัน..” จงอินจับมือของยองแจขึ้นมาสัมผัสกับอกข้างซ้ายของเขา และยองแจพบว่า...มีบางสิ่งกำลังเต้นเสียงดังอยู่ข้างในจนเขารู้สึกได้
“ฉันก็คงเป็นของนายตั้งนานแล้ว”
“อ้ะ พี่จงอิน! แจจั๊กจี้นะ > <”
จบประโยคร่างสูงก็ก้มลงฟัดหน้าท้องของคนรักจนยองแจต้องบิดตัวไปมาด้วยความจั๊กจี้
เขาตีไหล่จงอินให้หยุด แต่เหมือนจงอินจะเป็นพวกโรคจิต
ยิ่งเขาตีก็ยิ่งแกล้งเขาอยู่นั่นแหละ
คนตัวสูงใช้ปากปลดกระดุมกางเกงของยองแจออก
ก่อนจะรีบดึงออกมาจากร่างกายบางด้วยความรีบร้อน
“นี่ๆๆ หยุดเลย อะไรคือแจจะโป๊ต่อหน้าพี่แล้วพี่ยังใส่เสื้อผ้าครบ?” ไม่รอช้า ร่างเล็กแสยะยิ้มแล้วลงมือถอดเสื้อให้จงอินอย่างรวดเร็ว ส่วนคนโดนถอดเสื้อแค่หัวเราะในลำคอให้กับความร้ายกาจของแฟน
คิดไม่ผิดจริงๆที่รักคนอย่างเชวยองแจเนี่ย
“ร้ายนักนะ
เดี๋ยวถอดให้ดูหมดเลยดีไหมๆ” เขาแกล้งยองแจ ทำท่าจะถอดกางเกงออก
ทำให้ยองแจรีบปิดตา
“ไอ้บ้าๆๆๆ
ทะลึ่ง!” จังหวะที่เผลอจงอินก็รีบดึงกางเกงขาสั้นกับชั้นในของยองแจลงมาได้สำเร็จ
คนตัวเล็กเปิดตาด้วยความตกใจ มือทั้งสองข้างบังอวัยวะส่วนล่างไว้ด้วยความอายสุดขีด
ก็รู้ว่ายังไงก็ต้องเห็นกันหมด แต่เขาไม่คิดว่ามันจะน่าอายขนาดนี้นี่นา
“จะปิดทำไมเนี่ย
ไม่ต้องอายหรอกน่ายองแจ เราจะมีเซ็กส์กันทั้งอย่างนี้ไม่ได้นะ -*-”
“ไอ้บะ...บ้า! โรคจิตพูดอะไรไม่อายบ้างหรือไง ไอ้! งื้อออ @#$%^&*()_+_)(*&^%$#@!@#%^&”
จงอินยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วจัดการดึงมือยองแจออกตอนที่ร่างเล็กเอาแต่เปิดปากด่าเขา
ยองแจอ้าปากพะงาบๆ พอจะเอามือออกจากการจับกุมก็ไม่เป็นผล
“อะ
ไอ้บ้า! เงยหน้าขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะจงอิน ไอ้บ้าๆๆๆๆ หน้าฉันอยู่บนนี้นะโว้ยยย
-/////////////////-”
หมด..หมดกัน
ยองแจสะดุ้งเมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรมาดุนสะโพก
ซึ่งเขาก็ไม่ได้ไร้เดียงสาพอที่จะไม่รู้ว่ามันคืออะไร
“นายเป็นคนแรกที่ทำให้ฉันรู้สึกจะแตกทั้งที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย”
“อะ
ไอ้!”
“เลิกด่านะคนดี
เพราะฉันทนไม่ไหวแล้ว”
เขาล่นกางเกงของตัวเองลงมาแต่ไม่ได้ถอดออกมาจากเท้าเพราะว่าถูกยองแจนั่งทับเข่าเอาไว้อยู่
แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เขาดึงเอาแกนกายของตัวเองขึ้นมาจาก Calvin
Klein ด้วยสีหน้าเซ็กซี่เร้าอารมณ์
อึก!
ยองแจตาโตเท่าไข่ห่าน
เขากลืนน้ำลายลงคอช้าๆเมื่อเห็นขนาดของมันชัดๆ
มันใหญ่...ใหญ่จนเขาคิดว่าจะเอามันใส่เข้ามาในตัวเข้าได้ยังไงหมด!
“คือ...นายมองเยอะแบบนั้นฉันก็อายนะยองแจ
-//-”
จงอินใช้มือปิดมันด้วยท่าทางเหนียมอายเหมือนกับที่ยองแจทำก่อนหน้านี้
อ้าว ล้อเลียนกันชัดๆนี่หว่า
“หยุดทำท่าน่าเกลียดแบบนี้นะถ้าไม่อยากให้แจกัดน้องชายของพี่กระจุยไปนอกห้อง”
“เห้ยแจจจ
ไม่เอาดิ T^T”
“ฮึ~ แจล้อเล่นต่างหาก ใครจะไปอยากเห็นของพี่ เล็กขนาดนั้น”
ทำเป็นเสตามองด้วยสายตาดูถูก
“แล้วของตัวเองใหญ่?”
เออว่ะ -o-
“แล้วใหญ่สู้พี่แจ็คสันได้รึเปล่าหล่ะ
อะโด่เอ้ยยยย โด่ๆๆๆๆ”
“จะไปรู้ป่ะ
คือฉันก็ไม่ได้มีงานอดิเรกคือไปดึงกางเกงไอ้แจ็คมันเล่นไง -
-”
“ถ้าเป็นแบบนั้นแจคงขำตายอ่ะ
ฮ่าๆๆๆ จำช็อตที่พี่สองคนเกือบจูบกันได้ป้ะ แม่งโคตรจี้ ฮ่าๆๆๆ”
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยนะ
ลืมไปแล้วหรือไงว่าเรากำลังทำอะไรกันอยู่ ^^” จงอินถามเสียงนุ่ม
เขาค่อยๆผลักยองแจให้นอนลงไปกับเตียง
ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงเพื่อหยิบอะไรบางอย่างออกมา
“นี่พี่! เตรียมตัวมาดีขนาดนี้เลยเรอะ!!”
คนตัวเล็กโวยวายเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือจงอิน มันคือเจลหล่อลื่นนั่นเอง
“คืองี้นะ
ฉันคิดว่าเรามาสวีตกันถึงอิตาลี
มันต้องมีบางแหละที่นายจะต้องพลั้งเผลอยอมตกเป็นของฉัน และแล้ววันนั้นก็มาถึง
อุวะฮ่าๆๆๆ”
มีใครเคยบอกหรือเปล่าว่าขำแบบนั้นแล้วจงอินหมดหล่อเลย
-_-
“โถถถถ จงอินผู้อาภัพ อยากได้ตัวแจขนาดนั้นเชียว ฮิ”
“ก็เพราะนายนั่นแหละ
ตั้งแต่นายทำให้ฉันหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแบบนี้ฉันก็ไม่ได้ไปมีอะไรกับคนอื่นไง เอ้า
พูดมาก หันตูดมาดิยองแจ” ว่าจบก็บีบเจลลงกับฝ่ามือ
มันขอกันง่ายๆอย่างนี้เลยเรอะ! O_o
พอยองแจไม่ทำตามที่สั่งจงอินก็เลยจัดการพลิกตัวยองแจให้นอนคว่ำด้วยตัวเอง
แล้วค่อยๆสอดนิ้วชุ่มเจลเข้าไปในช่องทางสีชมพูที่ยังบริสุทธิ์ช้าๆเพราะเขาไม่ต้องการให้ยองแจรู้สึกเจ็บเนื่องจากมีเขาเป็นต้นเหตุ
“โอ๊ย!”
มือหนาอีกข้างรีบเลื่อนไปกุมหลังมือบางที่กำลังจิกผ้าปูที่นอนเอาไว้ด้วยความเจ็บ
ความอบอุ่นจากฝ่ามือของจงอินที่ส่งผ่านมายังมือของเขามันช่วยปลอบใจยองแจได้เป็นอย่างดี
ยองแจรู้สึกเย็นๆที่ช่องทางด้านหลังรวมทั้งรู้สึกเจ็บด้วย
เขาหลับตาลงด้วยความกลัวนิดๆ
“ฉันจะค่อยๆนะยองแจ
ถ้าทำให้นายเจ็บฉันขอโทษจริงๆนะ จะทำให้เจ็บน้อยที่สุด”
กระซิบที่ข้างหูบางด้วยน้าเสียงอบอุ่นแล้วค่อยๆดันนิ้วชี้เข้าไปในช่องทางคับแคบอย่างยากลำบาก
เพราะยองแจไม่เคยมีอะไรกับใคร
มันทำให้จงอินยิ่งต้องถนุถนอมคนรักของเขาเป็นเท่าตัวทีเดียว
ในที่สุดจงอินก็ค่อยๆขยับนิ้วของเขาเข้าออกเพื่อให้ผนังอ่อนนุ่มด้านในร่างกายบางได้คุ้นชิน
ก่อนที่จะมีสิ่งที่ใหญ่กว่าตามมาทีหลัง
ข้างในของยองแจตอดรัดนิ้วจงอินอย่างบ้าคลั่งจนเขากัดฟันแน่น ให้ตายเถอะ
จะฟิตไปไหนวะ
“พะ
พี่...พี่จงอิน แจเจ็บ อ๊ะ”
“อย่าเกร็งนะ
อย่าเกร็ง นี่แค่นิ้วเอง อดทนหน่อยนะ”
จากหนึ่งเพิ่มเป็นสามตามลำดับ ยิ่งสอดใส่นิ้วเข้าไปมากเท่าไหร่
จงอินก็รู้สึกว่าด้านในมันกำลังต่อต้านเขาจนแทบบ้า เพราะยิ่งต่อต้าน
ยิ่งไม่อยากให้เข้าไป เขาก็ยิ่งอยากทำอย่างตรงข้าม
“อ๊ะ!!!”
“ตรงนี้ใช่ไหมยองแจ?” ถามแล้วกระแทกตรงจุดนั้นรัวๆเพื่อความแน่ใจ ยองแจครางลั่น
“อ่า
อื้ออ จะ แจ แจเสียวพี่จงอินแจเสียว ฮื่ออ”
“โอเค”
จงอินถอนนิ้วออกเมื่อคิดว่าทำการเบิกทางพอแล้ว
เขาเอามือที่เพิ่งถอดออกจากช่องทางรักมาจับหลังมือยองแจเอาไว้อีกข้างแล้วกำแน่นเหมือนจะให้กำลังใจ
เพราะต่อไปนี้น่ะ..ของจริง
“อ่ะ
อ๊ะ!! ฮึก โอ๊ยยยยย พี่จงอิน แจเจ็บ!”
“ขอโทษ...ขอโทษนะ”
จูบข้างขมับบางเบาๆพยายามเอาแกนกายใหญ่ของตัวเองเข้าไปในตัวของยองแจ
แต่พอลองสอดเข้าไปปรากฏว่ามันเข้าไปได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น
“หายใจเข้าลึกๆ
อย่าเกร็งนะ มันจะทำให้นายเจ็บ”
ดูเหมือนเขาจะรู้สึกเป็นห่วงความรู้สึกของยองแจมากกว่าความรู้สึกอยากเอาของตัวเองตอนนี้เสียอีก
“มะ
ไม่เป็นไรฮะพี่จงอิน เข้ามาเถอะ แจ...แจไม่เป็นไร”
“นายร้องไห้..”
“ก็มันเจ็บ
แต่...เพื่อพี่จงอินแจทนได้” ยองแจหลับตาลง
จงอินรู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่ยองแจพูดอะไรอย่างนี้ออกมา
ไม่จำเป็นที่คนตรงหน้าจะมาทุ่มอะไรเพื่อเขาด้วยซ้ำ
เพราะจริงๆแล้ว ระหว่างเรา ไม่ต่างอะไรกับรักข้างเดียว..
แต่เขาก็จะรอ...รอวันที่ยองแจพร้อมจะตอบรักเขาด้วยความเต็มใจ
“งั้นไม่ออมแรงแล้วนะ”
“อื้อ!”
จงอินโถมตัวไปด้านหน้าแล้วซี้ดปาก ข้างในมันแน่นจริงๆ แน่นจนแทบบ้า!
“อึก!”
ยองแจรู้สึกจุกเมื่อร่างสูงโถมร่ายกายลงมาจนแกนกายใหญ่เข้ามาในตัวเข้าทั้งแท่ง
จงอินแช่มันค้างไว้สักพักเพื่อให้ร่างกายของยองแจได้ปรับตัว
ก่อนจะค่อยๆขยับเข้าออกเป็นจังหวะช้าๆ
เขาเลื่อนมือข้างหนึ่งมากุมหน้าท้องของยองแจเอาไว้แล้วขยำมันเต็มฝ่ามือ
ยองแจสะดุ้งเพราะไม่รู้ว่าจงอินจะจับท้องเขาทำไม
“ท้องนายนุ่ม
ตัวนายก็ขาว เหมือนมาชเมลโล่เลย ฮื่มม”
“มะ
มันใช่ อ๊า! เวลามา..พู..ดไหมจง อื้อ ..อิน”
“น่ากินไปทั้งตัวเลยยองแจ
อื้มม ซี๊ดดด โคตรฟิต” มือปลาหมึกค่อยๆขยับไปลูบตรงแผ่นอกบาง
เขาใช้นิ้วบดขยี้เม็ดบัวสีหวานทั้งสองข้างจนยองแจสั่นไปหมด
“ฮ้ะ
อ๊าาา พี่..พี่จงอิน อือ อ๊ะๆๆ” ยองแจค่อยๆขยับสะโพกไปตามแรงกระแทกตามสัญชาติญาณ
แต่จงอินกลับมองว่ายองแจกำลังยั่วเขาซะมากกว่า
ร่างเล็กไม่รู้ว่ากำลังรู้สึกยังไงกันแน่
เขาเจ็บ แต่เขาก็รู้สึกดี นำ้ตาสีใสไหลลงมาจากตาของเขาอีกครั้ง และเนื่องจากเขาคว่ำตัวอยู่ทำให้น้ำตาของเขามันหยดไปเปื้อนที่นอนสีขาว
พลันสมองคิดไปถึงหน้าของแฟนเก่าอย่างแจ็คสัน
ยองแจก็รีบสะบัดหัวไปมา ก่อนที่เขาจะโถมตัวไปด้านหลังเพื่อให้จงอินเสียหลักนั่งแล้วเขาจะได้นั่งตักจงอินไว้อีกที
แต่การทำแบบนั้นทำให้แท่นเอ็นร้อนเข้าไปในช่องทางรักลึกยิ่งกว่าเดิมซะอีก
“อ๊ะ!!!” ยองแจร้องสุดเสียงเพราะความเสียวกระสันและจุกในช่วงท้อง
“นาย...ทำอะไรน่ะยองแจ
อื้มม ซี๊ดด ทำ..อะไร”
ยองแจหมุนตัวเพื่อที่จะได้มองหน้าจงอิน
ก่อนที่เขาจะเป็นคนขยับขึ้นลงด้วยตัวเอง
“อ๊ะ
อ๊ะ ให้แจ...อื้ม ทะ ทำให้พี่มั่งนะ”
คนตัวเล็กกอดคอร่างสูงไว้แล้วขยับเร็วขึ้นอีก
แต่เหมือนว่ามันจะเร็วไม่ทันใจจงอินกระมัง
เพราะมือหนาจับเข้าที่เอวนุ่มแล้วยกขึ้นลงเพื่อคุมเกมเองเลย
“ย ย่าห์! ฉันขยับให้นายอยู่นะ
ฮื่ออ จะ..จง ไอ้..อ๊าาาา!! เร็วไปโว้ย บะเบา อื้อ
เบาหน่อ...ย!!!”
“กำลังมีเซ็กส์แล้วยังจะปากร้ายอีกเหรอนายน่ะ”
จงอินแซวยิ้มๆแล้วจับยองแจกระแทกขึ้นลงเร็วกว่าเดิมอีก
ร่างเล็กเชิดหน้าขึ้นด้านบนแล้วครางสุดเสียง จงอินเก่งเป็นบ้า…
“ฮื่ออ
พี่จง..อิน แจจะไม่ไหวละแล้ว อื้ออออ!!!” ยองแจปลดปล่อยน้าสีขาวขุ่นออกมาจากแกนกายเล็ก
พร้อมกับจงอินที่ปลดปล่อยในตัวของยองแจเช่นกัน
“อ่าาาาส์
ยะยองแจนายมันสุดๆไปเลย”
“นี่! ใครบอกให้นายปล่อยข้างใน หา!!!” ถึงจะเสร็จสมอารมณ์หมายแต่ยองแจก็ยังมิวายหันมาวีนจงอินอยู่ดี
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า
ปกติเวลาฉันมีอะไรกับใครฉันจะใส่ถุงยางทุกครั้ง ไม่เอาโรคมาติดนายหรอก”
“นะนี่ แล้วทำไมตอนมีอะไรกับแจถึงได้ไม่ใส่เหมือนทุกครั้งหล่ะ”
“คำถามโง่ๆ
เพราะฉันรักนายไง การได้เป็นคนแรกของนายเป็นอะไรที่ฉันภูมิใจมาก
เพราะงั้นถ้าใส่ถุงยางก็น่าเสียดายแย่ดี แตกในนี่แหละ
แสดงความเป็นเจ้าของได้ดีที่สุดแล้ว ^^”
เดี๋ยวๆๆ พูดจาแบบนี้เขาควรจะซึ้งไหมตอบ = =
“นายนอนพักเถอะ
เหนื่อยไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวฉันจะไปล้างตัวสักหน่อยแล้วกัน” จงอินก้มลงจูบกระหม่อมบางด้วยความถนุถนอมแล้วลุกออกจากเตียงไปเข้าห้องน้ำ
ยองแจมองตามจงอินไปจนประตูห้องน้ำปิดลงเขาถึงจะยอมนอน
“รอฉันนะจงอิน
สักวัน...สันวันฉันจะรักนายให้ได้เลย”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น